Dzięki piaskowaniu z biegiem czasu odbudowywana zostaje piaszczysta a tym samym sprężysta i przepuszczająca wodę warstwa nośna. Ale nawet na prawidłowo zbudowanych boiskach sportowych z odpowiednią warstwą nośną oraz drenażem gleby piaskowanie jest jednym ze standardowych zabiegów pielęgnacyjnych.
Regularne piaskowania murawy sportowej ma następujące zalety:
- Akumulowana materia organiczna (strzecha) jest mieszana i pozostaje przepuszczalna.
- Powierzchnia wysycha szybciej i jest mniej śliska.
- Powierzchnia gleby przepuszcza wodę i powietrze.
- Piasek wyrównuje mniejsze nierówności ziemi.
- W połączeniu z aeracją gleba gliniasta zostaje wycieńczona.
Liczba rocznie przeprowadzonych piaskowań oraz ilość stosowanego przy tym piasku zależy od wielu czynników. W przypadku gleby gliniastej, silnego powstawania strzechy oraz wysokiej aktywności dżdżownic piaskowanie przeprowadzane jest od dwóch do trzech razy w ciągu roku. Najlepszymi okresami są wiosna, przerwa w grach lub jesień. Jednak w zasadzie piaskowanie przeprowadzane jest również w zależności od konieczności, np. podczas silnej aktywności dżdżownic wczesną wiosną lub późną jesienią, podczas całego okresu wegetacyjnego, a także w przypadku zjechanej ziemi.
Ilość piasku zużyta podczas piaskowania wynosi około 30 ton na boisko, w połączeniu z aeracją dochodzi nawet do 50-60 ton. W przypadku większej ilości piasku ważne jest, żeby nie powstało oddzielne pole piaskowe, mające jedynie niewielką wytrzymałość na ścinanie oraz stabilność.
Również wybór odpowiedniego piasku odgrywa tu znaczącą rolę. Idealny jest bezwapniowy, odporny na ścieranie i warunki atmosferyczne piasek z grupy 0/2 (0 do 2 mm). Wymagania te spełniają piaski kwarcowe płukane. Przy zbyt dużej zawartości wapnia występuje ryzyko zbrylania (utwardzania powierzchni), jak również rozpadu ziaren, jak tylko wapno zaczyna się rozpuszczać.
Jeśli chodzi o kształt ziarna piasku bardziej preferowane od ziaren kwadratowych – jak to często bywa z technicznie rozbijanym piaskiem – są ziarna o zaokrąglonej krawędzi. Okrągłe gęstnieją mniej, a nawet przy wysokiej gęstości nadal zostawiają wolną przestrzeń.
W celu wycieńczenia gleby i lepszej wentylacji piasek powinien być średni lub gruby, w celu wymieszania strzechy może to być piasek drobny. Informacji na temat wielkości ziaren i składu piasku dostarczają dostawcy piasku za pomocą odpowiednich certyfikatów.
Ziarna większe niż 2 mm powodują problemy, takie jak zmniejszenie wytrzymałości na ścinanie (efekt rolki) lub zwiększenie ryzyka obrażeń (otarcia skóry). Ich udział przy piaskowaniu musi być ograniczony do zaledwie kilku procent.
